Kardinal Peque: Vatikan mahkemesi eski papalık danışmanını mali suçlardan dolayı cezalandırdı

Vatikan mahkemesi, Papa Francis’in eski danışmanlarından İtalyan Kardinal Angelo Pecchio’yu mali suçlardan dolayı beş buçuk yıl hapis cezasına çarptırdı.

75 yaşındaki Peque, bu tür iddialarla karşı karşıya kalan en üst düzey Vatikan yetkilisi ve bir zamanlar papalık adayı olarak görülüyordu.

Soruşturma, Katolik Kilisesi’nin büyük kayıplara uğramasına neden olan Londra emlak anlaşmasına odaklandı.

Zimmete para geçirme ve istismar iddialarını şiddetle reddetti.

Kardinal Begue’nin avukatı, müvekkilinin masum olduğunu ve temyize başvuracağını söyledi.

Diğer dokuz sanıkla birlikte yargılanıyordu. Hepsi bazı suçlardan hüküm giymiş, bazıları ise masumdu.

Vatikan’ın en üst kademelerindeki iç kavgaları ve manipülasyonları açığa çıkaran dava iki buçuk yıl sürdü.

Üç yargıcın beş saatten fazla müzakere yapmasının ardından mahkeme başkanı Giuseppe Pignadone, Kardinal Peque’in yolsuzluktan suçlu bulunduğunu açıkladı.

Aralarında finansörlerin, avukatların ve eski Vatikan çalışanlarının da bulunduğu diğerleri ise dolandırıcılık, kara para aklama ve görevi kötüye kullanma gibi çeşitli suçlarla suçlandı. Hepsi haksızlığı reddetti.

Becciu’nun avukatı Fabio Viglione karardan sonra yaptığı açıklamada, “Kardinal Angelo Becciu’nun masumiyetini yeniden teyit ediyoruz ve temyize gideceğiz.” dedi. “Karara saygı duyuyoruz ama kesinlikle itiraz edeceğiz.”

Vatikan mahkemesinde bir kardinalin yargılandığı ilk dava olan dava, entrika ve dolandırıcılıkla dolu. Vatikan’ın tepesindeki mali suiistimal iddialarını da içeriyor; bu, çoğunlukla Vatikan’ın gizli dünyasını karakterize eden türden bir pelerin ve hançer faaliyetidir.

Vatikan ya da Roma’da değil, Londra’da bin kilometre uzaklıktaki bir binaya odaklanıyor – müreffeh Chelsea’deki 60 Sloane Bulvarı, bir zamanlar Harrods mağazasına ait olan eski bir depo.

2014 yılında Vatikan, lüks dairelere dönüştürülmesi planlanan binanın %45 hissesini satın almak için 200 milyon Euro (220 milyon $; 170 milyon £) harcadı. 2018 yılına gelindiğinde Vatikan Dışişleri Sekreterliği mülkün tamamını satın almaya karar verdi ve satın alma işlemine 150 milyon Euro daha harcadı. İddiaya göre anlaşmanın tamamını imzalayan kişi, o dönemde Vatikan’ın kamu işlerinden sorumlu vekili, aslında Papa’nın başkomutanı olan Kardinal Piqueu’ydu.

Paranın bir kısmı hayır amaçlı olarak kullanıldı ve satın alma işlemini düzenleyen Londra merkezli İtalyan finansçı Raffaele Mincione tarafından yönetilen bir vakfa ödendi. Sekreterliğin daha sonra Vatikan’ın kendi bankasından mali yardım istemesi endişe yarattı ve Vatikan polisinin yaptığı baskın Bequieu, Mincione ve diğer sekiz kişiye karşı suçlamalara yol açtı.

Ancak Bechiu’nun işlerine ilişkin soruşturma Londra’daki emlak anlaşmasıyla sınırlı değildi.

Kardinal ayrıca Sardunya’daki kendi piskoposluğuna büyük meblağlarda para ödemekle de suçlanıyor ve bu paraların bir kısmının ailesine fayda sağladığı bildiriliyor. Mali’de kaçırılan bir rahibenin serbest bırakılmasına yardım etmek için diğer bir sanık olan Cecilia Marogna’ya yaklaşık 600.000 Euro ödediği söyleniyor. Savcılar onun yerine lüks eşyalara ve tatillere daha fazla para harcadığını söyledi. Vatikan’a istihbarat uzmanı olarak hizmet veren Marogna, birçok kez Becheu’nun evini ziyaret etti. Her ikisi de seks yapmayı reddetti.

Becciu aleyhindeki suçlamalar onu mali suçlardan yargılanan ilk kardinal yapıyor. Bu, Papa Francis’i, Francis’in halefini seçmek için gelecekteki bir kardinaller toplantısında oy kullanma hakkını da dahil etmeye yöneltti.

2020 yılında Papa tarafından aforoz edildikten sonra, masum olduğunu ilan eden bir basın toplantısı düzenledi.

Kardinal Bechiu, “Perşembe 18:02’ye kadar kendimi Papa’nın bir arkadaşı ve onun vasiyetinin sadık bir uygulayıcısı gibi hissettim” dedi. “Sonra Papa artık bana inancının olmadığını söylüyor.”

Tüm bu olay, Papa Francis’in uzun zamandır yolsuzlukla boğuşan Vatikan’ın mali durumunu, selefi XVI. Benedict’i papalıktan uzaklaştırarak düzeltme hedefi açısından bir test vakası haline geldi.

Davanın sonucunun Francis’in bir reformcu olarak mirası üzerinde önemli etkileri olabilir.