NASA kapsülü, güneş sisteminin doğum öncesi asteroitinin örneklerini eve getiriyor

Plaka şeklinde bir kapsül Asteroit parçalarının taşınması Güneş sisteminin doğuşuna dair ipuçları taşıyabilecek bir uzay aracı Pazar günü Dünya atmosferine çarptı ve Utah’ta paraşüt destekli bir hedefe inerek yedi yıl süren, dört milyar millik dramatik bir yolculuğa son verdi.

OSIRIS-REx ana gemisinden dört saat önce serbest bırakılan 110 kiloluk 31 inç genişliğindeki numune dönüş kapsülü, 2020’de asteroit Bennu’dan toplanan yarım kiloluk kaya ve toprakla yüklendi. Atmosfer, 82 mil yukarıda, saat 10:42 EDT’de 27.700 mil hızla.

Sonraki iki dakika boyunca, atmosferik sürtünme cehenneminde hızla azalan kapsülün ısı kalkanı, Utah Range testi ve iniş alıştırması sırasında 5.000 derecenin üzerindeki yeniden giriş sıcaklıklarına ve yerçekimi kuvvetinin 32 katı frenleme kuvvetlerine dayandı. Salt Lake City’nin batısında.

Bilim adamları ve mühendisler nefeslerini tutarken (benzer bir kapsül 2004’te Utah’ta paraşütlerinin açılmaması nedeniyle düşmüştü) OSIRIS-REx numune geri dönüş kapsülü, 32 km’de stabilize edici bir troch paraşütü açarak testten sağ çıktı. .

24 fit genişliğindeki ana kapsülün 5.000 fit yükseklikte genişlemesi ve şişmesi bekleniyordu, ancak NASA aslında kapsülün 20.000 fit yükseklikte konuşlandırıldığını söyledi. Bu, beklenenden biraz daha erken bir inişe katkıda bulunmuş olabilir, ancak her iki durumda da, ana işaretli model, dönüş kapsülünü, tırnak ısıran bir inişin son adımı olan 10:52 EDT’de beklenen 11 millik bir inişe indirdi.

Ana yüklenici Lockheed Martin ve Utah Test ve Eğitim Alanından oluşan bir kurtarma ekibi, kapsülün durumunu belgelemek için dakikalar harcadı ve içindeki antik örnekleri kirletebilecek bir ihlalin işaretlerini aradı.

Ayrıca, iniş bölgesinin kimyasal yapısını tam olarak belgelemek için çevredeki ortamı karakterize etmekle görevlendirilen ekibin parçası olan Arizona Üniversitesi baş araştırmacısı Dante Lauretta da hazırda. Belki.

Ancak belirgin bir sorun yoktu, kapsül sağlamdı ve dünyevi kirletici maddelerin içeri girmesine neden olabilecek herhangi bir delik izi yoktu. Bunun doğrulanmasının ardından bir helikopter, kapsülü geçici olarak hava filtreli bir “temiz odaya” götürdü ve Pazartesi günü Houston’daki Johnson Uzay Merkezi’ndeki son teknolojiye sahip bir laboratuvara örnekler göndermek için hazırlıklara başladı.

Lauretta, örneklerin Apollo ay programından bu yana en büyük dünya dışı malzeme koleksiyonu olduğunu söyledi – 4,5 milyar yıl önce Güneş’i oluşturan malzeme ve gezegenlerinin temsilcileri.

“Güneş sisteminin şafağına geri dönüyoruz, Dünya’nın neden yaşanabilir bir dünya olduğuna, okyanuslara sahip, koruyucu bir atmosfere sahip uzaydaki bu nadir mücevhere dair ipuçları arıyoruz” dedi. “Bütün bu malzemenin (Dünya’ya) bu karbon açısından zengin asteroitler tarafından getirildiğini düşünüyoruz.

“Bilimsel araştırmalarımı yönlendiren en büyük soru elbette yaşamın kökenidir. Yaşam nedir? Nasıl oluştu? Dünya’da neden oldu?… İnanıyoruz. Bu tür şeyleri geri getiriyoruz. şeylerin, bu asteroitlerin (Dünya tarihinin) başlangıcında sağladığı yaşamın tohumlarının temsilcileri olabilir.”

İki Japon uzay aracı 2010 ve 2020’de asteroitlerden küçük örnekler döndürdü, ancak Origin, Spectral Interpretation, Resource Identification ve Conservation Regolith Explorer’ın kısaltması olan OSIRIS-REx, NASA tarafından gerçekleştirilen ilk görevdi.

Houston’daki ilk çalışmanın ardından NASA, Bennu’nun örneklerini dünya çapındaki araştırmacılarla paylaşacak.

Lauretta, “Bu dünyaya bir hediye” dedi. “Dört kıtada, 16 zaman diliminde laboratuvarlarımız var, yüzlerce araştırmacımız, bu nesneyi almaya hazırlanan 60’tan fazla laboratuvarımız var ve OSIRIS-REx Prime misyonunun son bilim kampanyasını başlatmaya hazırız.”

Üniversite öğrencileri tarafından geliştirilen üç kamera, iki spektrometre, bir lazer altimetre ve bir X-ışını görüntüleme sistemi ile donatılmış OSIRIS-REx uzay aracı ve örnek dönüş kapsülü, 8 Eylül’de United Launch Alliance Atlas 5 roketiyle Cape Canaveral’dan fırlatıldı. 2016.

OSIRIS-REx, Dünya’dan altı derecelik bir eğimle dönen Bennu’ya ulaşmak için Güneş’in etrafında döndü ve ardından 22 Eylül 2017’de Dünya’yı hızlandıran yerçekimi destekli bir uçuş gerçekleştirdi. Uzay aracı sonunda Bennu’nun yörüngesine girdi. 2018 sonu.

Bilim insanları buldukları şey karşısında şaşkına döndü. Empire State Binası yükseldikçe Bennu, az çok sağlam bir iç mekan üzerinde tipik bir ince toprak ve kaya kütlesi yerine, gevşek bir şekilde sıkıştırılmış moloz yığınına dönüştü. bir katıdan daha.

Güvenli bir numune toplama noktası belirlemek için yapılan kapsamlı haritalamanın ardından OSIRIS-REx, 20 Ekim 2020’de yavaş yavaş yüzeye doğru alçaldı; turta şeklindeki “dokun ve git numune toplama mekanizması” veya TAGSAM nihayet hazırdı. 11 metrelik bir robotik kol.

Temas halinde sonda, 12 inç genişliğindeki TAGSAM’ın iç kısmına nitrojen gazı pompaladı, altındaki toprağı ve küçük kayaları karıştırdı ve uzay aracı geri dönmeden önce malzemenin bir kısmını toplama filtrelerine üfledi.

Lauretta bir röportajda, “Uzay aracının aşağı doğru hareketine karşı hiçbir direnç göstermeden, bir sıvı gibi davrandı” dedi. “Yaklaşık 50 santimetre (20 inç) derinliğe battık ve eğer iticileri ateşlememiş olsaydık, sanırım asteroitin içine girip ortadan kaybolacaktık.”

Bennu’dan geri çekildikten sonra, TAGSAM mekanizması ve değerli örnekleri, Dünya’ya uzun bir dönüş ve Pazar günkü dramatik yeniden giriş için OSIRIS-REx dönüş kapsülünün içine yerleştirildi.

Utah iniş sahasında konuşlandırılmak üzere rota düzeltmelerinin ardından OSIRIS-REx, ana gemi örnek iade kapsülünü sabah 6:42 EDT’de serbest bıraktı. Kapsül güvenli bir şekilde yoldayken, OSIRIS-REx uzay aracı iticilerini 20 dakika sonra ateşleyerek Dünya’yı yaklaşık 784 mil kadar güvenli bir şekilde ıskalayacağını garantiledi.

“Dönüş” manevrası, gemiyi 2029’da asteroit Apophis ile yakın bir karşılaşmaya soktu.

Yaklaşık 300 metre çapındaki Apophis, 2029’da Dünya’ya 20.000 mil kadar yaklaşacak ve bu da onu astronomik açıdan yakın bir ıskalama haline getirecek. Artık OSIRIS-Apophis Explorer olarak adlandırılan OSIRIS-REx uzay aracı, asteroitin yakın geçişinden kısa bir süre sonra Apophis’in yörüngesine girecek ve uzun süreli gözlemlere başlayacak.