Mars’ın yeni bir küresel haritası, gezegene yeni bir bakış açısı sağlıyor.
Bu ayın başlarında yayınlanan harita, Birleşik Arap Emirlikleri’nin Hope uzay aracı tarafından çekilen 3.000 görüntüden bir araya getirildi ve Kızıl Gezegeni gerçek ışığında gösteriyor.
NYU Abu Dabi’deki Uzay Bilimleri Merkezi’nde araştırma bilimcisi olan Dimitra Adri, “Bunların hepsi Mars’taki doğal renkler” dedi.
Hope’un Mars yörüngesine iki yıl önce giren ana bilim görevi, yüzeye yakın toz fırtınalarının ve diğer hava koşullarının Mars havasının uzaya sızma hızını nasıl etkilediğini incelemek.
Ancak yörünge aracı aynı zamanda bir kamera da taşıyor.
Dr. Adri Hope geri gönderdiği ilk görüntüyü görünce şöyle dedi: ilk Geri gönderdiğim ilk görüntüyü, görüntülenen görüntünün kalitesini ilk gördüğünde test edin tüm diskte. “Mars’ı hiç böyle görmemiştim.”
Mars haritaları yeni bir şey değil. 1890’larda Amerikalı iş adamı Percival Lowell, servetini Arizona, Flagstaff’ta Lowell Gözlemevi’ni inşa etmek için kullandı ve 24 inçlik bir teleskopla Mars’a bakarken, bir Mars uygarlığı tarafından inşa edildiğini düşündüğü yapay kanallar çizdi. (Venüs’te anlatısal yapıları gözlemledi; daha sonra yanlışlıkla teleskopunu aynaladığı ve kendi göz küresinin arkasını görmüş olabileceği gösterildi.)
Uzay çağı boyunca, çok sayıda uzay aracı Mars’ın yanından geçti veya yörüngeye girdi.
Ancak NASA’nın Mars Global Surveyor ve Mars Reconnaissance Orbiter gibi daha önceki yörünge araçları, tipik olarak tek bir günde belirli bir konumun üzerinden tekrar tekrar geçmek için tasarlanmış yörüngelerde, tipik olarak Mars yüzeyine çok yakın hareket ediyordu. Bu görüntüler, dağlardan aşağı yuvarlanan kum tepeleri, kraterler ve kayalar dahil olmak üzere yüzeyin keskin ayrıntılarını sağladı.
Adri, “Harika, büyüleyici görüntüler” dedi. “Ama aynı anda tüm gezegeni göremezsiniz.” Bir yerden bir yere değişen aydınlatma koşulları, tek bir küresel vizyonu pekiştirmeyi zorlaştırdı.
Aydınlatma koşulları, diğer harita türleri için sorun değildir. Global Surveyor, yüzeyden bir lazer ışını gönderen bir altimetre aleti taşıdı. Cihaz, bir ışık darbesinin yüzey boyunca ve geri gitmesi için geçen süreyi ölçerek, yüzeydeki her köşe bucağı ve beynin yüksekliğini ölçebilir. Bilim adamları, verileri ayrıntılı bir manzara haritası oluşturmak için kullandılar.
Görünür ışıktaki görüntüler için, Dünya yörüngesindeki Hubble Uzay Teleskobu, Mars’ın tüm tarafını görebilir. Bilim adamları, uzay mekiği Hope’un yeni haritasına benzer şekilde, birkaç görüntüyü küresel bir haritada birleştirdiler.
Ancak Mars, Dünya’dan neredeyse 34 milyon mil uzakta, bu nedenle Hubble görüntüleri o kadar keskin değil. Hope, Mars yüzeyinden 12.400 mil ila 27.000 mil arasında değişen eliptik bir yörüngede Mars’ın etrafında dolaşıyor. Mars Reconnaissance Orbiter’dan önemli ölçüde daha yüksek, ancak Hubble’dan çok daha yakın.
Adri, “Bir atlasımız olması gerektiğini düşündük çünkü yıllar içinde Mars’ı fotoğraflayabileceğiz” dedi. “Öyleyse önce tüm gezegenin haritasını çıkarmakla kalmayan, aynı zamanda Mars yılı boyunca nasıl değiştiğini gösteren bir atlasa ihtiyacımız var.”
Dr Adrial, bulutların yüzeyi örttüğü görüntüler hariç, benzer ışık seviyelerine sahip görüntüler bulabildi. Süreç aylar sürdü. “Tüm sınırlardan ve eşyalardan kurtulmak çok zor” dedi.
Dr. Atri, kendisinin ve meslektaşlarının şu anda geliştirdikleri mekanizmayı açıklamak için bilimsel bir makale yazdıklarını söyledi. Aynı yöntem, Avrupa Uzay Ajansı’nın Cuma günü başlatılan Jüpiter IC Moons Explorer veya JUICE dahil olmak üzere dünyaya bağlı diğer uzay araçları için kullanılabilir.
Atri, “Bu buzlu aylar çok güzel,” dedi. “Böylece aynı tekniği kullanabiliriz.”
