Bilim insanları Satürn’ün küçük ayından yayılan molekül spreyinde zehir buldu. Bu da orada yaşama ihtimaline dair mevcut entrikaya katkıda bulunuyor.
Zehir, Dünya’daki birçok canlı için tehlikeli olan renksiz bir gaz olan hidrojen siyanürdür. Ancak yaşamın gelişine zemin hazırlayan malzemeleri yaratan kimyasal reaksiyonlarda önemli bir rol oynamış olabilir.
Harvard’da biyofizik alanında yüksek lisans öğrencisi olan Jonah Peters, “Bu, yaşamın kökenine ilişkin çoğu teorinin başlangıç noktasıdır” dedi. “Bu, prebiyotik kimyanın bir tür İsviçre çakısı.”
Böylece, Satürn’ün buzlu ayı Enceladus’ta hidrojen siyanürü keşfettiğinde Mr. Peter heyecanlanmıştı, yaklaşık 310 mil çapındaydı. Güneş sisteminin başka yerlerinde yaşam aramak için en umut verici yerlerden biri olan bir yeraltı okyanusuna sahiptir.
NASA’nın Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı’ndan Mr. Peter ve çalışma arkadaşları Tom Nordheim ve Kevin Hand, bulgularını Perşembe günü Nature Astronomy dergisinde yayınlanan bir makalede bildirdiler.
Ayrıca Enceladus okyanusunda yaşayan mikroplara enerji sağlamak için kimyasal reaksiyonları ateşleyebilecek asetilen, propen ve etan gibi organik moleküller de buldular. Veriler ayrıca metanol gibi bir alkolün varlığını da gösterdi, ancak araştırmacılar hangi alkolün olduğunu kesin olarak belirleyemedi.
Kimyasal deneyler, hidrojen siyanürün yaşamın oluşması için gerekli moleküllerin önemli bir öncüsü olabileceğini gösteriyor. Bay Wen, “Proteinlerin ve nükleer bazların yapı taşları olan amino asitleri ve RNA ve DNA’yı yapmak için gerekli olan şekerleri oluşturmak için çeşitli şekillerde birleştirilebilir” dedi. dedi Peter.
Yirmi yıl önce Enceladus genellikle yumuşak bir kartopu olarak görülüyordu.
Ancak 2005 yılında NASA’nın Cassini uzay aracı, ayın güney kutbu yakınındaki çatlaklardan buhar ve buz kristallerinin döküldüğünü keşfettiğinde gezegen bilimciler şaşırdılar. Satürn’ün gelgit kuvvetleri Enceladus’un içini çekip sıkıştırıyor ve sürtünme buzu eritmeye yetecek kadar ısı yaratıyor.
İlk analizde sadece su değil aynı zamanda karbondioksit, metan, hidrojen ve amonyak da tespit edildi. Patlamalar, sıcak kayaların sıvı suyla buluştuğu yüzeyin altındaki hidrotermal reaksiyonlara işaret etti.
2017’de sona eren Cassini misyonundan veri çıkarmaya devam etmek, bunun altında ne yattığına dair merakı daha da artırdı. Bilim adamları artık Enceladus’un yalnızca güney kutbunun altında bir sıvı su havuzuna değil, aynı zamanda dış buz tabakasının altında da küresel bir tuzlu su okyanusuna sahip olduğuna inanıyor.
Bu yılın başlarında başka bir bilim insanı ekibi, Enceladus bulutlarındaki buzlu parçacıklarda fosfatların varlığını bildirdi; bu da okyanus ile kayalık zemin arasındaki jeokimyasal etkileşimlere işaret etti. Fosfor yaşam için gerekli olduğu düşünülen bir diğer önemli elementtir.
Fosfat çalışmasını yöneten Berlin Özgür Üniversitesi’nde gezegen bilimi profesörü Frank Bostberg, “Aslında Enceladus’ta yaşamın gelişme şansı giderek artıyor” dedi.
Yakın zamanda yapılan bir çalışmada Sn. Peter ve çalışma arkadaşları Cassini’nin yakın uçuşlarından elde edilen verileri bir kez daha analiz etti. Hidrojen siyanürün miktarı o kadar küçüktür ki hemen fark edilmez. Bunun yerine araştırmacılar Enceladus’ta mevcut olabileceğini düşündükleri 50 bileşiğin bir listesini başlattılar. Daha sonra bu bileşiklerin 10 ila 15 modelini yaptılar ve hangi modellerin Cassini’nin gözlemlediğiyle en iyi şekilde eşleştiğini test ettiler.
Maryland’deki Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda gezegen bilimci olan Kathleen Croft, “Bu, bulutlarda neler görebildiğimiz hakkında biraz daha fazla bilgi edinmek için iyi bir analiz” dedi.
Dr. Kraft için Enceladus ilgi çekici bir yer ama tek yer değil. Europa gibi Jüpiter’in yörüngesindeki diğer uydularda da buzun altında okyanuslar bulunur. Yaklaşan bir NASA misyonu olan Europa Clipper, Cassini’ninkine benzer, benzer keşifler yapabilecek bir alet taşıyacak.
Dr Croft, “Deniz dünyalarının tümü çok heyecan verici” dedi. “Hepsinin birbirinden ufak farklılıkları var ama pek çok ortak noktası var.”
NASA’nın Kaliforniya’daki Ames Araştırma Merkezi’nin Eksobiyoloji Şubesi’nden Araştırmacı Alfonso Dávila, Enceladus’un dumanlarında hidrojen siyanür ve yeni bildirilen diğer organik bileşiklerin “okyanustaki karmaşık organik madde kaynağını ortaya çıkarmadığını” söyledi.
“Ama cevaba bir santim daha yakın” dedi.
